Presja, stres, ciągła gonitwa myśli, zadania do zrealizowania, wizyty lekarskie do odbycia, badania do wykonania...
Uciekające minuty, godziny, dni... ciągły bieg, pośpiech... a przede wszystkim ciągły strach będący zawsze w tyle głowy... strach o przyszłość, strach o zdrowie, strach o finanse, strach co to będzie gdy nas już zabraknie, strach czy czeka nas jeszcze dobre jutro.
Wyobraź sobie, że to Twoja codzienność, może nie musisz sobie tego wyobrażać, bo tak właśnie jest. Stan trwający nie wiem już jak długo, coś z czym teoretycznie nauczyłeś/aś się żyć, lecz nie jest Ci z tym wygodnie. Stan, który jednego dnia doskwiera Ci bardziej, innego ciut mniej, ale jego obecność czujesz zawsze.
To teraz wyobraź sobie, że będąc w tym kołowrotku nagle siadasz przy stole i w ciszy pijesz herbatę. Potrafisz to sobie wyobrazić? Ja praktycznie nie.
W tym momencie uświadamiasz sobie, że ciągle żyjesz przyszłością a raczej lękiem o nią. Co się stanie jak poluzujesz sobie na zbyt krótkiej smyczy? Stwierdzisz, że masz przez chwilę dosyć roli wiecznie zatroskanego, odpowiedzialnego rodzica? Tego ciągłego biegu, który już tak bardzo wszedł Ci w nawyk, że biegniesz również w chwilach kiedy wystarczyłby marsz.
Tempo w jakim żyjemy niejednokrotnie jest nie do zniesienia. Nie dokładajmy sobie i innym.
Czasem jest ciężko, nawet bardzo, to niestety jest nieuniknione. Są też jednak takie dni, że wystarczy zmiana naszego nastawienia. Zamartwianie się, zbyt dalekie wybieganie w przyszłość sprawia, że możemy przegapić to co się dzieje tu i teraz. Walcząc o dobre jutro, możemy przegapić dzień dzisiejszy i tą najważniejszą osobę dla której całą tą wojnę toczymy.
Rozejrzyj się dookoła, zacznij doceniać małe rzeczy, może to właśnie w nich odnajdziesz uśmiech, który uczyni Cię choć trochę szczęśliwszym❤️
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz